กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม รวมกลอนแด่แม่ ทั้งกลอนวันแม่สั้นๆ กลอนวันแม่กลอนแปดรวมจากที่ต่างๆ กลอนวันแม่ของไทย มีมาให้อ่าน วันแม่เป็นอีกวันหนึ่งที่สำคัญเป็นอย่างมาก เพื่อนๆอย่าลืมกลับบ้านไปกราบแม่กันนะครับ กลอนวันแม่ สามารถเอาไปเขียนการ์ด ส่งให้แม่ได้

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

ทุกคนเสาะหาหนทางสวรรค์  

แต่ไม่พบกัน   เพราะมองข้ามไป

ทั้งที่ต้นทางนั้นแสนกว้างใหญ่

และอยู่ไม่ไกล ใกล้ตัวเพียงแค่นิดเดียว

เหมือนมีเส้นผมที่มาบังตา

ดังคล้ายขอบฟ้าที่มาขวางกั้น

  ให้มองไม่เห็นถึงความคิดเฉิดฉันท์  

ต้นทางสวรรค์  อันเรืองรอง…

จงมองด้วยหัวใจที่สดใส 

หากเห็นรอยยิ้มผู้ใด… 

เป็นรอยยิ้มที่ไม่เหมือนใคร  

นั่นแหละคือทางผ่านไปสวรรค์

ท่านเป็นพระ  ในบ้าน 

ที่ลูกต่างมองผ่านกัน…  มองผ่านทุกวัน…

  จึงไม่เห็นประตูทอง

แม่…คือพระในบ้าน

เป็นดอกบัวบานของลูกทุกคน 

แค่ธุลีความดีของท่านร่วงหล่น

พระคุณท่วมท้นล้นจักรวาล

โปรดจำไว้ต้นทางสวรรค์ที่ปรารถนา 

อยู่ที่ฝ่าเท้ามารดา…เมื่อลูกก้มวันทากราบกราน

ขอมอบช่อ บุปผา นานาชนิด
ด้วยดวงจิต ด้วยใจภักดิ์ รักของฉัน
แด่คุณแม่ ของลูก ผูกสัมพันธิ์
ขอให้ท่าน มีความสุข ทุกเวลา

สุขภาพ กาย-ใจ ไร้ทุกข์โศก
ไม่มีโรค โรคา พึงอาศัย
สุขด้วยศีล สุขด้วยธรรม ภายในใจ
ตลอดปี ตลอดไป ตราบนิรันดร์


คำว่ารัก ที่ประจักษ์ คือรักแม่
รักแน่แท้ ไม่มีแปร และเปลี่ยนผัน
คอยเลี้ยงลูก คอยดูแล อยู่ทุกวัน
แต่ลูกนั้น ก็ยังทำ แม่เสียใจ

แม่ส่งเรียน ด้วยความเพียร หวังเรียนจบ
กลับไปหลบ อยู่ที่ไหน ใครไม่เห็น
ถึงตอนเช้า ไม่เข้าเรียน จนถึงเย็น
สุดลำเค็ญ น้ำตาแม่ คอยแลทาง

ถึงวันนี้ ลูกคนนี้ ขอไถ่โทษ
แม่ไม่โกรธ แม่ไม่ว่า น้ำตาไหล
ลูกที่เลว ขอทำดี ให้ภูมิใจ
แต่สุดท้าย ลูกคนนี้ รักแม่เอย

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

พระเอ๋ยพระคุณแม่
มากมายแท้เกินคำพร่ำขานได้
ทุกสิ่งอย่างกินอยู่แม่รู้ใจ
จนเติบใหญ่ยังห่วงสุขทุกเวลา
หยิบ”อักษร”ร้อย”สระ”ต่าง”มะลิ”
ตั้งสติบรรจงร้อยถ้อยคำว่า
“ลูกเทอดแม่มากกว่าใครในโลกา”
ฝากลมมากราบตัก “รักแม่เอย”


กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม
 
รัก ใดหนอจะยิ่งใหญ่เท่ารักแม่
แม่ ใครหนอจะรักแท้เท่าแม่ฉัน
24 ชั่วโมงรักทุกวัน
น. หนูนั้น รักแม่ ที่สุดเลย

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

ดวงใจแม่ สะอาดแท้ กว่าทุกสิ่ง
ดวงใจแม่ สะอาดยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ดวงใจแม่ สะอาดเกิน กว่าสิ่งใด
ดวงใจแม่ มีไว้ เพื่อลูกเอย
โดย เด็กชายสราวุฒิ จั่นผ่อง
นักเรียนโรงเรียนบ้านบางพล้อยางหลวง
อำเภอโพทะเล จังหวัดพิจิตร



รักของแม่ นั้นแน่แท้บริสุทธิ์
ไม่เคยหยุดหมุนเวียนเปลี่ยนแปรผัน
ให้ลูกได้ทั้งชีวิตไม่คิดตัง
ไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทนมา…



ขอให้แม่ สุขสมหวัง ดังตั้งใจ
เกียรติยศ สดใส ในศักดิ์ศรี
ทั้งเงินทอง ไหลมา ดั่งวารี
ทุกนาที มีสุข ไร้ทุกข์ภัย

ขออวยพร เป็นบทกลอน ส่งมาถึง
จิตคำนึง ระลึกห่วง อยู่เสมอ
อยู่แสนไกล กายห่าง ไม่พบเจอ
รัก..เสมอ อยู่ในใจ ไม่เสื่อมคลาย

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

ลูกขอน้อมตั้งจิต อธิษฐาน
ดลบันดาลด้วยผลบุญที่สั่งสม
ช่วยให้แม่อยู่สบาย อย่างรื่นรมย์
จิตไม่ตรมทุกข์โศก ไร้โรคภัย

ให้พบสุข ความทุกข์จงห่างหาย
ใจและกายกล้าแกร่งเข้าแข็งหนา
ลูกจะได้หมดกังวลในชีวา
จะนำพาแม่นั้น…สร้างบารมี

 กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

รักขอแม่ บริสุทธิ์ ดุจน้ำใส
รักของแม่ จริงใจ มิแปรผัน
รักของแม่ นั้นอยู่ยง คงกระพัน
รักนิรันดร์ รักแน่แืท้ คือแม่เรา



กราบของพรศักดิ์สิทธิ์ในทั่วหล้า
บันดาลพาความสุขเกษมศรี
มองแด่แม่ของลูกยาชื่นชีวี
ทับทวีเปี่ยมสุขทุกคืนวัน



ทุกถ้อยคำ..แม่พร่ำสอน…คือพรประเสริฐ
เป็น “พร” เลิศ ผ่องพิสุทธิ์ ดุจน้ำใส
ด้วยไม่มี เคลือบแคลง แฝงเภทภัย
น้อมรับไว้ ใช้เตือนตน พ้นภัยพาล



เลือดในอก กลั่นน้ำนม นับหมื่นหยด
ลูกจะทด แทนคุณแม่ ไม่หวั่นไหว
พระคุณนั้น ล้นท่วมฟ้า นภาไกล
ลูก คนนี้ มอบรักให้ ตอบแทนคุณ



รัก คำไหนยิ่งใหญ่กว่ารักแม่
รัก จริงแท้จะหาไหนไม่มีเหมือน
รัก ของแม่จริงใจไม่ปิดเปือน
รัก ของแม่คอยเตีอนให้ลูก



อัน…เพชรพลอยล้วนมีค่ามหาศาล
หากเปรียบปานพระคุณแม่คงแปรผัน
ค่ามากน้อยจะต้อยค่าลงคราดรัน
พระคุณนั้นหาเปรียบเทียบสิ่งใด



“แม่” คำนี้ที่ยิ่งใหญ่
“แม่” คำนี้มีแต่ให้
“แม่” คำนี้ที่คอยห่วงใย
“แม่” คือกำลังใจที่
เราหาได้ตลอดเวลา


กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม


พระคุณแม่ยิ่งใหญ่กว่าใครผอง
แม่อุ้มท้องลูกรักนานหนักหนา
ให้กำเนิดเฝ้าเลี้ยงดูตลอดมา
ในโลกาหาใครมาเทียมทัน

วันลูกเกิดอกแม่เจ็บเหมือนเหน็บศร
แต่ก็ซ่อนความดีใจไม่เหหัน
น้ำตาแห่งความดีใจไหลเร็วพลัน
สุดตื้นตันดวงใจได้ลูกยา

นมสองเต้าของแม่แน่แนบจิต
แม่อุทิศเลือดเนื้อเพื่อลูกหนา
น้ำนมแม่กลั่นจากอกยกออกมา
ให้ลูกยาดื่มด่ำอย่างหนำใจ


หากค้นหา ความรัก จากทั่วหล้า
หลอมรวมมา เป็นรัก ที่ยิ่งใหญ่
มอบแด่แม่ ให้ทุกวัน กลั่นจากใจ
ไม่อาจทด แทนได้ ในพระคุณ



รัก คำไหนยิ่งใหญ่กว่ารักแม่
รัก จริงแท้จะหาไหนไม่มีเหมือน
รัก ของแม่จริงใจไม่บิดเบือน
รัก ของแม่คอยเตือนให้ลูกดี

แม่ คำนี้มีค่าเกินกว่าพูด
แม่ เปรียบฑูตเชื่อมความรักเชื่อมศักดิ์ศรี
แม่ อบรมบ่มนิสัยให้ลูกดี
แม่ คำนี้ลูกรักจะตอบแทน

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

ร่วมร้อยเรียง ดวงใจ ส่งให้แม่
ความสุขแท้ ที่แม่ ได้ให้ฉัน
จะทดแทน คุณแม่ ทุกวี่วัน
ให้แม่ฉัน สบสุข ทุกวันเอย

 กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

ล่องของขวัญ ใบน้อย ใส่ความรัก
เรียงร้อยถัก สายใย ใส่ความฝัน
มอบแด่แม่ ด้วยดวงใจ รักนิรันดร์
ให้ทุกวัน แม่มีสุข ไร้ทุกข์ภัย



หญิงคนหนึ่ง คนที่เรา เรียกว่าแม่
หญิงคนที่ รักเราแท้ ไม่แปรผัน
หญิงคนที่ รักเรา เท่าชีวัน
หญิงคนนั้น ให้เราเกิด กำเนิดมา

หญิงคนนี้ ที่เราควร จะกราบไหว้
หญิงคนที่ เราทั้งหลาย ควรฝันหา
หญิงคนนั้น คนที่เรา เรียกมารดา
หญิงคนที่ เสียน้ำตา ตอนคลอดเรา

วันเราเกิด หญิงคนนี้ ที่ต้องเจ็บ
วันเราเจ็บ เขายิ่งเจ็บ กว่าหลายเท่า
วันเราสุข หญิงคนนี้ สุขกว่าเรา
วันเขาเศร้า แล้วเราไป อยู่ไหนกัน

คิดบ้างเถิด ลูกทุกคน จงได้คิด
คิดบ้างเถิด ใครที่ผิด ที่แปรผัน
คิดบ้างเถิด เราหรือเขา ที่ลืมกัน
คิดบ้างเถิด ใครลืมวัน ที่ผ่านมา

เราต่างหาก ที่มัวเมา จนลืมคิด
เราต่างหาก เราที่ผิด ไม่ไปหา
เราต่างหาก ที่ไม่เคย มีเวลา
เราต่างหาก ที่มันบ้า หลงลืมตัว

กลับไปเถิด กลับไป เยี่ยมแม่บ้าง
อย่าให้ท่าน ต้องอ้างว้าง ใจสลัว
อย่าหลงไฟ หลงแสงสี จนลืมตัว
อย่าเมามัว จนลืมแม่ ผู้รักเรา….

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

รักของแม่ มีสิ่งใด จะให้เปรียบ
หาเทียม สิ่งใด ในทั่วหล้า
รักของแม่ มอบรักแท้ จากอุรา
แด่ลูกยา ไม่เคยหวัง สิ่งตอบแทน

มาวันนี้ ลูกขอมอบ รักคืนกลับ
ยามแม่หลับ หรือตื่น ทุกแห่งหน
แม้ใกล้ไกล แม่อยู่ใน ดวงกมล
รักท่วมท่น เอ่อล้นใจ ในพระคุณ

ให้แม่ร่ม รื่นใจ ในความสุข
ไม่มีทุกข์ ภายใน ให้หม่นหมอง
ดุจกระแส แห่งธรร ล้ำเรืองรอง
คอยปกป้อง คุ้มภัย ให้แม่เอย



สองมือใดไหนจะเท่าสองมือแม่
มองรักแืท้แข็งแกร่งสุดดุจแผ่นผา
เฝ้าถนอมมอบรักปักอุรา
นี้แหละหนาคือรักแท้ของแม่เอย

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

ยามลูกเหนื่อย อนาทร แสนอ่อนล้า
ต้องการคำ ปรึกษา หาเหตุผล
เหลียวมองรอบ กายา พามึดมน
ยังมีแม่ อีกคน คอยปลอบใจ

วันเวลา เวียนบรรจบ ครบอีกรอบ
หลายคำตอบ ที่แม่มอบ พร้อมเหตุผล
จะจดจำ คำสอนไว้ ในกมล
จำจวบจน วันสุดท้าย กายสิ้นลม



จะสรรหา คำในมา บอกรักแม่
จะพร่ำบอก ว่าตระหนัก คุณยิ่งใหญ่
จะเอ่ยคำ ว่ารักแม่ สุดหัวใจ
จะฝากไว้ ว่าบูชา ค่าน้ำนม

ก็ไม่ได้ ครึ่งหัวใจ ที่แม่รัก
ก็ไม่หนัก เท่าบุญคุณ ที่สั่งสม
ก็ไม่แน่น สุดชีวา สุดอารมณ์
ก็ไม่คมเท่าวาจา แม่กล่อมนอน

จึงตั้งใน ดูแลแม่ ให้สุดดี
พาสร้างบุญ สร้างบารมี ดุจสิงขร
รัตนตรัย คือที่พึง ยามมัวยมรณ์
เก็บเสบียง เป็นทุนรอน ไว้เดินทาง

ใช่เพียงหวัง ตอบแทน แค่ชาตินี้
หวังให้แม่ ชีวิตดี ส่องสว่าง
ทุกชาติไป ได้มาพบ ทางสายกลาง
บุญนำทาง ให้แม่สุข จนสุดธรรม

 กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

ดวงใจแม่ สะอาดแท้ กว่าทุกสิ่ง
ดวงใจแม่ สะอาดยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ดวงใจแม่ สะอาดเกิน กว่าสิ่งใด
ดวงใจแม่ มีไว้ เพื่อลูกยา


ดวงใจแม่ สะอาดแท้ กว่าทุกสิ่ง
ดวงใจแม่ สะอาดยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ดวงใจแม่ สะอาดเกิน กว่าสิ่งใด
ดวงใจแม่ มีไว้ เพื่อลูกเอย



เนื่องในโอกาส12สิงหา
ลูกน้อยกราบทดแทนพระคุณแม่
ด้วยใจรักภักดีมิผันแปร
เพราะว่าแม่คือพระในดวงใจ

ท่านอบรมสั่งสอนให้ศึกษา
หวังพึ่งพ่ลูกน้อยให้เติบใหญ่
นำใจแม่กว้างกว่าท้องฟ้าไกล
ท่านหวังให้ลูกน้อยเป็นคนดี

แม่เอ๋ยแม่จ๋าสุดที่รัก
ลูกตระหนักซึ้งในพระคุณแม่
ลูกสัญญาจะรักแม่ไม่เปลี่ยนแปร
เพราะว่าแม่คือหญิงเดียวในดวงใจ



แม่เป็นผู้มีพระคุณแก่เรา
แม่เป็นคนสร้างชีวิต
เราเติบใหญ่ที่หาความดีแก่แม่ได้
ถึงจะไม่ทดแทนได้หมด
แต่ความดีนี้ถ่ายทอดให้แม่
มันเหลือล้นจะเก็บไว้ในใจ
แต่แม่เราก็มีความสุขเอย

 กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

รักใดเล่ารักแน่เท่าแม่รัก
เป็นประจักษ์รักมั่นมิหวั่นไหว
รักใดเล่าเท่าแม่ห่วงดังดวงใน
ก็คำว่า รัก นี้ไงให้แม่เอย




“พระองค์แรก ผู้แสนดี ให้ชีวิต
ครูคนแรก ผู้ประสิทธิ์ การศึกษา
หมอคนแรก ผู้ถือช้อน คอยป้อนยา
รวมคุณค่า นี้ได้แก่ แม่เราเอง”



แม่ คำแรกลูกเพียรหัดออกเสียง
กล่าวถ้อยเพียงวาจาซื่อแสนใส
น้อยคนนักจักคิดทวนความหมายใน
คำเปรี่ยมใจเมตตาเอื้ออาทร
คือผู้ให้ไม่มีที่สิ้นสุด
เปรียบประดุจสายธารแลสิงขร
หล่อเลี้ยงจิตปกป้องภัยไม่แคลนคลอน
คอยพร่ำสอนต้นกล้าน้อยให้เติบโต



 กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

แม่สละสวย สละสาว คราวอุ้มท้อง
แม่ไม่ร้อง แม่ไม่บ่น แม่ทนได้
แม่เฝ้าถนอม จนครรภ์แก่ แม่เต็มใจ
จะหาใคร เหมือนแม่ แพ้ทุกคน

ครบสิบเดือน เคลื่อนคลอด รอดชีวิต
แม่ใกล้ชิด ลูกน้อย คอยฝึกฝน
แม่ลำบาก อย่างไร ใจแม่ทน
สายเลือดข้น เต้าแม่กลั่น ปันลูกกิน

แม่ป้องริ้น ป้องไร มิให้ผ่าน
แม่สงสาร ห่วงลูกยา กว่าทรัพย์สิน
แม่เห่กล่อม ยามนิทรา เป็นอาจิณ
แม่ไม่ผิน แม่ไม่ผัน ทุกวันมา

ยามลูกสุข แม่สุขสม อารมณ์ชื่น
ยามลูกขื่น แม่ขม ระทมกว่า
ยามลูกไข้ แม่อดนอน ร้อนอุรา
ยามลูกยา อับโชค แม่โศกใจ

คราลูกหิว แม่หิวกว่า น้ำตาร่วง
แม่เป็นห่วง ดิ้นรนหา เอามาให้
แม้แม่อด หมดข้าวปลา ไม่ว่าไร
แม่สละได้ ลูกอิ่มแปร้ แม่ทนเอา

ใครไหนเล่า เฝ้าอบรม บ่มนิสัย
แม้เติบใหญ่ ไม่ท้อถอย คอยนั่งเฝ้า
พระคุณเลิศ ลูกโศก ช่วยบรรเทา
ใครไหนเล่า รักมั่นแท้ แม่ฉันเอง

 กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

“แม่”เปรียบเป็นเช่นผู้ให้ชีวิตลูก เฝ้าพันผูกลูกแต่เล็กไร้เดียงสา
“แม่”คือผู้สรรค์สร้างสิ่งเพื่อลูกยา โน้มนำพา สิ่งดีงาม ตามดูแล
“แม่”เป็นผู้ ประเสริฐนัก ประจักษ์ยิ่ง หามีสิ่ง ใดเปรียบ เสมอแข
“แม่”ฉันนั้น เทิดทูนยิ่ง เหนือดวงแด รักแน่แท้ รักแม่นั้น นิรันดร์กาล
“ลูก”สำนึก บุญคุณ การุณยิ่ง ทุกทุกสิ่ง เกินจำนรรจ์ เกินกล่าวขาน
“ลูก”เรียนรู้ จากครูแม่ แต่บริบาล เมื่อวันวาน ลูกยังจำ มิลืมเลือน
“ลูก”ขอมอบ ดอกมะลิ กราบตักแม่ ขอดูแล ให้แม่สุข หาใครเหมือน
“ลูก”ก้มกราบ ด้วยจิต อย่าบิดเบือน วันปีเคลื่อน ขอแม่สุข ทุกข์คลาดคลา

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

พระคุณแม่ยิ่งใหญ่หาใดเทียบ
มิอาจเปรียบแม้ภูผาชลาสินธุ์
น้ำนมที่กลั่นให้ลูกได้ดื่มกิน
ลูกถวิลถึงคุณค่าว่าอนันต์
แม่เหน็ดเหนื่อยเริ่มแต่แม่ตั้งท้อง
เฝ้าประคองทั้งดวงใจไม่เหหัน
ทำทุกอย่างเพื่อลูกยาสารพัน
แม้คืนวันผันผ่านนานนับปี
ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ได้เรียนรู้
แม่เฝ้าดูอยู่ข้างกายไม่หน่ายหนี
อยากเห็นลูกสุขสบายในชีวี
เป็นคนดีที่สังคมนั้นชมเชย
เหงื่อท่วมกายไม่เคยท้อแม้อ่อนล้า
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินแม่เมินเฉย
ลูกซาบซึ้งในบุญคุณมิลืมเลย
ขอชดเชยแทนทดจนหมดใจ…

สิบนิ้วประณตน้อม     วันทา
ก้มกราบคุณมารดา         เทิดเกล้า
มิอาจอ้าง                         พรรณา     น้ำคำ
พระคุณแม่สูงล้ำ              เกินถ้อย   วจี
งานเลี้ยงอื่่นมินนาน    เลิกลา
งานเลี้นของมารดา           นานเนิ่น
ตั้งแต่เกิดกาย                    ถึงแก่     ตามกัน
แม่เฝ้าถนอมเลี้ยง              ลูกทั้ง     กายใจ

ยามลูกป่วยแม่ก็เวียนเพียรเป็นหมอ
มิรั้งรอเร่งรุดเข้าแก้ไข
ยามลูกเขลาเบาสอมงก็ว่องไว
แม่เปลี่ยนไปเป็นครูให้รู้ทัน
ยามลูกหิวก็มิขัดรีบจัดหา
แม่เปลี่ยนมาเป็นแม่ครัวใหญ่
ยามลูกทุกข์ด้วยเหตุแม้อย่างใด
แม่เปลี่ยนไปเป็นเพื่อนปลอบประโลม
แม่จ๋าแม่จ๋ามาลาลับ
ดั่งเดือนดับลับฟ้านภาหมอง
ต่อแต่นี้ไม่มีแม่คลอประคอง
ลูกจะมองหาแม่ได้จากใหนกัน
ขอวอนลูกทั้งหลายชายและหญิง
อย่าประวิงเร่งรุดกันเถิดหนา
ยามแม่อยู่รีบกตเวทิตา
ครั้นแม่ลับดับลาเร่งหนุน…บุญนำ
ประพันธ์โดย ศ.แสงอ่อน
ในงานพระราชทานเพลิงศพคุณแม่อุบาสิกาเนื่อง แสงอ่อนเป็นกรณีพิเศษ
โยมมารดา พระราชศาสนกิจโสภณ เจ้าอาวาสวัดเสมียนนารีพระอารามหลวง เจ้าคณะเขตบางเขน-จตุจักร ณ เมรุวัดเสมียนนารี แขวงลาดยาว เขตจตุจักร กรุงเทพมหานคร

ขอขอบคุณ กลอนวันแม่ โดยคุณ ศ.แสงอ่อน

กลอนวันแม่ แม่ลูก

สองมือกราบตรงตักบอกรักแม่
สิ่งดีแท้ในใจแม่ใฝ่สอน
โอบอุ้มเลี้ยงเราเฝ้าอาทร
ยามหลับนอนส่งใจไร้วาจา
บุรพาจารย์ของบุตรพิสุทธิ์ยิ่ง
แม่ทำจริงทั้งด้านการศึกษา
ส่งลูกร่ำเรียนกวดวิชา
แม่ตั้งตาคอยเจ้าทั้งเช้าเย็น
เหงื่อทุกหยาดนมทุกหยดรดหน้าตัก
เต็มด้วยรักในตัวเจ้าแม้แสนเข็ญ
ยอมลำบากตรากตรำช้ำไม่เป็น
ด้วยอยากเห็นลูกดีมีปัญญา
12 สิงหามาบรรจบครบวันแม่
ลูกขอแค่ตอบแทนตามประสา
สร้างสิ่งดีให้เห็นในสายตา


มะลิหอมน้อมวางข้างข้างตัก
กรุ่นกลิ่น "รัก" บริสุทธิ์ผุดผ่องใส
แทนทุกคำทุกถ้อยร้อยจากใจ
เป็นมาลัย "กราบแม่" พร้อมน้อมบูชา

กี่พระคุณจากใครอื่นนับหมื่นแสน
อาจทนแทนเปรยเปรียบเทียบคุณค่า
แต่พระคุณ"หนึ่งหยดน้ำนมมารดา"ทั้งสามภพจบหล้า...หาเทียมทัน

ลูกไม่อาจเอ่ยแสดงแถลงถ้อย
หรือเรียงร้อยพจนามาเสกสรรค์
เพื่อบรรยายพระคุณนี้ที่ "อนันต์"
จึงตั้งมั่น "กตัญญุตา" ตลอดไป

หนึ่งคำ "รัก" ลูกรักแม่ แม้ค่าน้อย
ต่างเพชรพลอย ตีราคาค่ามิได้
แต่แม่จ๋า... "รักที่หนึ่ง" ของหัวใจ
มิใช่ใคร "ลูก รัก แม่" แน่นิรันดร์

 

น้ำใจแม่

น้ำใดว่าสดใสสะอาด

น้ำสระอโนดาดยังไม่สะอาดเท่าน้ำใจแม่

เพราะเป็นน้ำกลั่นจากรักแท้

จากยอดดวงใจแม่ที่มอบให้แด่ลูกยา

น้ำทะเลยังมีขึ้นมีลง

น้ำใจแม่มั่นคงซื่อตรงอยู่ทุกเวลา

น้ำฝนยังตกในบางครา

แต่น้ำใจมารดา มีให้ตลอดไป

น้ำตาลใส่น้ำผึ้ง

ยังไม่หวานซึ้งเท่าน้ำนมมารดา

จากเลือดในอกกลั่นด้วยความเสน่หา

หล่อเลื้ยงลูกมาจนเจริญวัย

หยาดน้ำฟ้ายามต้องแสงตะวัน

ช่างงามเฉิดฉันท์มีสีรุ้งพร่างพราย

แต่ไม่งามเท่าน้ำหล่อเลี้ยงดวงนัยน์

ที่แลดูห่วงใยในบุตรธิดา

อาจหยิบรุ้งใส่ในฝ่ามือ

และอาจถือไปทั่วหล้า

แต่ไม่อาจพร่ำพรรณนา

ถึงพระคุณมารดาให้หมดได้เลย


สุขสันต์...วันแม่

เรียงร้อย สานถักทอ สายใยรัก

แจ้งประจักษ์ ในดวงจิต พิศมัย

ส่งความรัก ความห่วงหา ด้วยอาลัย

ส่งจากใจ ส่งมา บูชาคุณ

ให้แม่สุข สดใส ไม่ทุกข์โศก

ห่างไกลโรค ไกลคนพาล อนุสัย

สงบสุขทั้ง ใจ-กาย พลานามัย

ตลอดปี ตลอดไป ตลอดกาล

Happy mother's Day

"พระองค์แรก ผู้แสนดี ให้ชีวิต ครูคนแรก ผู้ประสิทธิ์ การศึกษา

หมอคนแรก ผู้ถือช้อน คอยป้อนยา รวมคุณค่า นี้ได้แก่ แม่เราเอง"

 

โอ้ละเห่-ฟูมฟัก...ด้วยรักเจ้า
เมื่อยามเยาว์แม่ถนอมกล่อมจอมขวัญ
เอื้ออาทร-ร้อนร้าย แม่คลายพลัน
ภัยกางกั้นแม่กล้าฟันฝ่าไป

หวังเพียงแค่ "คนดี" ที่แม่รัก
จะมีหลักอนาคตที่สดใส
ยอมลำบากยากเย็นทุกข์เข็ญใจ
ด้วยสายใยรักแน่น ไม่แคลนคลอน

แม่จ๋า...ล้านความรักจากใครเขา
หลอมรวมเข้าอาจแกร่งยิ่งดั่งสิงขร
แต่... "รัก" หญิงที่ขนานนาม "มารดร"
แกร่งแน่นอน..กว่าสิ่งใดในโลกา

แม่จ๋า...แม่คือหญิงที่ยิ่งใหญ่
เหนือเทพไท้ ทั้งสามภพจบทั่วหล้า
พระคุณล้นเกินรำพันจำนรรจา
พรรณนาเทียบได้...ไม่เพียงพอ

จะหาทิพย์จากสวรรค์ ณ ชั้นสรวง
กรองเป็นพวงแทนพลอย...ทำสร้อยศอ
หรือหยิบดาวพราวฟ้ามาทักทอ
แทนป่านปอ....เป็นของขวัญ...นั้นด้อยไป

โอ้ละเห่..ที่ฟูมฟัก "ลูกรักแม่"
สัญญาแน่..เป็นคนดีมิเผลอไผล
เพื่อทดแทนคุณความรัก...จากดวงใจ
กราบด้วย "มาลัยอักษรา" บูชาเอย

สัจจาภรณ์ ไวจรรยา poohkan

 

กลอนวันแม่ 12 สิงหาคม

ที่มาภาพวันแม่ www.dmc.tv